Heyf səndən, ay “Bakı”...

“Bakı” yenə avrokuboklarda mübarizəni elə ilk mərhələdə başa vurdu. Amma 2 il əvvəlkindən fərqli olaraq komanda bu dəfə heç bir kağız-kuğuzun zibilinə keçmədi. Elə öz oyunlarının zibilinə düşdülər. Hələ 0:0-dan sonra Novruz Əzimovu “baltalamaq” istəyirdim, amma baş redaktorumuz Vüsal “cavab oyununu gözlə, tələsmə” dedi. Düzdü, həmin vaxt bir-iki cümləylə qurdumu öldürmüşdüm...

...Kim nə deyir, desin, mənimçün bu uğursuzluğun 1 nömrəli günahkarı Novruz Əzimovdu! Çünki nəticəyə məhz baş məşqçi cavabdehdi. Elə bilməyin ki, Əzimovla qəsdi-qərəzliyim var. Əsla! Amma atalar demişkən, görünən kəndə nə bələdçi. Hələ ölkə kubokunun finalından sonra yazmışdım ki, Novruz Əzimovun haqqını yemək kimi anlamayın, amma “Bakı”da həmin gün başqa baş məşqçi əvəzi başqa məşqçi də olsaydı, komanda yenə qələbə qazanacaqdı. Necə ki 2 il əvvəl Cüneyt Biçər bunu etmişdi. Komanda Novruz Əzimovluq deyil. Elə də oldu. Əzimov yaxşı insan ola bilər. Futbolçular lap elə onunçun meydanda can da qoya bilərlər. Amma istək də bir yerə qədərdi. 1, uzağı 2 oyunda belə qələbə qazana bilərsən. Amma ciddi uğurlar qazanmaq üçün ustalıq səviyyəsi lazımdı.

İlk oyunda “Bakı” meydanda süründü. Komanda fiziki cəhətdən axsayırdı. Bunu sezmək üçün professor olmaq lazım deyil. Oyuna baxarkən “Bakı”nın fiziki cəhətdən zəif olduğu adamın gözünə girirdi. Elə bil meydana hərəyə 2 kamaz “kubik” boşaldıb, çıxmışdılar. Həmin vaxt “Mura” bütün diqqəti müdafiəyə yönəltdiyindən Bakıda uğur qazana bilmədi. Amma cavab oyununda komanda hücum elədi və qol vurmağın yolunu “Bakı”ya göstərdi. Mən başa düşə bilmirəm, 180 dəqiqə ərzində bir qol belə vura bilməyən komandanın ikinci mərhələdə nə işi var? Nəyə ümid edirdilər? Penaltilərə? Bəsdi, güldürməyin. Guya penalti vurmaqda ustadılar da... “Daçiya”ya, ÇSKA-ya kim penaltilərlə uduzub? Bizim məhlənin ŞİKFERAZ komandası?

Bəziləri deyir ki, komanda heyətini lazım olan səviyyə gücləndirmədi. Bunun günahkarı kimdi? Günahı başqasının üstünə atmaq lazım deyil. Günahkar elə Əzimovdu. Birincisi “Bakı” “Mura”nı elə bu heyətlə də keçməyə borclu idi. Məgər “Bakı”nın hazırkı heyəti “Mura”dan zəifdi? İkincisi də ki komandaya lazım olan futbolçular cəlb olunmursa, bunun da günahkarı baş məşqçidi. Kokeni mən transferə çıxardım? Əgər baş məşqçi sözünü keçirə bilmirsə, narazılığını ifadə edə bilmirsə, günahkar yenə də özüdü.

Həmkarlarımdan birinin yazdığı kimi, əgər bir məşqçi artıq 29-cu dəqiqədə əvəzetmə edirsə, deməli o heyəti düzgün müəyyənləşdirə bilmədiyini boynuna alır. Olmazdı ki, Rəhmanın əvəzinə elə Soliç meydana start heyətində çıxsın? Mən də istərəm ki, start heyətində Rəhman, Nurlan, Şəhriyar, Elşad və başqaları olsun. Amma realist olmaq lazımdı. Onlar bu gün avropalıq deyillər. Bir haşiyəyə çıxım. 2 il əvvəl “Buduçnost”la oyunlardan öncə həmin Rəhman 17 yaşında idi və “Altay”ın düşərgəsində hazırlıq keçmişdi. Sizi inandırım ki, həmin vaxt Rəhman formasının pik nöqtəsində idi. Amma həmin vaxt Rəhmana şans verilmədi. Görəsən, geridə qalan 2 il ərzində nə dəyişib ki, indi Rəhman əsas heyətdə meydana çıxıb? Heç nə. Dəyişən yalnız onun 2 yaş böyüməsidi. Həmin vaxtkı formasından isə əsər-əlamət yoxdu.

Qola hava-su kimi ehtiyacı olan komandanın məşqçisi ikinci hücumçunu meydana 72-ci dəqiqədə yox, daha tez buraxmalıydı. Əzimov va-bank getməklə də ikinci qolu gördü qapısında. Deməli, o həm də oyunun gedişinə təsir göstərə bilmədi.

Oyunun statistikasına baxarkən yadıma 2000-ci ildə Avropa çempionatının qrup mərhləsində baş tutan İtaliya - İsveç oyunu yadıma düşdü. Səhv etmirəmsə, elə həmin görüşdə də skandinaviyalılar 11 künc zərbəsi yerinə yetirib, qol vura bilmədikləri halda Di Biacco “Skuadra Adzurra”nın yeganə kornerini qola çevirmişdi. Dünən eyni halla “Bakı” da qarşılaşdı. Komanda ard-arda künc zərbələri yerinə yetirir, rəqib topu uzaqlaşdırır. Növbəti standart vəziyyət, yenə də eyni ssenari. Halbuki 3-4 dəfədən sonra fərqli bir şey etmək lazım idi. Amma Novruz Əzimovun “Bakı”sı bunu edə bilmədi.  

Yazdıqlarımı oxuyub, “Əzimovu bu qədər “baltalama” deyə bilərsən, hörmətli oxucu. Amma o həqiqətən də uğursuzluğun 1 nömrəli günahkarıdı. Gözlədim ki, Əzimov istefa verəcək. Amma olmadı. Axı hər məşqçi Nazim Süleymanov ola bilməz. Süleymanov kişi kimi “Minsk”i keçə bilməsəm, gedəcəm” demişdi, getdi də. Halbuki “Minsk” heç də “Mura”dan zəif komanda deyil. Amma Novruzov mətbuat konfransında “Hamı kimi mən də günahkaram” dedi. Hətta “bütün günahlar məndədir” deməyə belə cürəti çatmadı. Diqqət yetirin, "hamı kimi mən də". Yəni ki məşqçi ilk növbədə başqalarını günahlandırır, sonra özünü.

Heyf səndən, ay “Bakı”. Heyf Hafiz Məmmədovun xərclədiyi pula, qurduğu infrastruktura. Çox heyf. Bu gün “Bakı”nın akademiyasında təhsil alan uşaqlar nəyə baxıb, həvələnsinlər? Özündən qat-qat zəif “Mura”nın “Bakı”nı necə diz çökdürməsinə? Bizim futbolçularımızın ən böyük problemlərindən biri də uşaqlıqdan məğlub psixologiyasında böyümələridi. Axı onlar özlərindən böyüklərinin qələbəsini görməmiş, necə gələcəkdə buna həvəslənə bilərlər?

Heyf səndən ay, “Bakı”. Heyf Zeynal Məmmədovun, Nail Əliyevin, Yaşar Seyidovun çəkdikləri əziyyətə. Onlar komandanın uğur qazanması üçün hər şey etdilər. Amma cifayda.

Heyf səndən ay, “Bakı”. Heyf ki, tarixinə daha bir qara ləkə düşdü.  

P.S. Kaxaber Tsxadadze və Yunis Hüseynov mərhələ keçdi. Eyni uğuru Böyükağa Hacıyevin də təkrarlayacağına inanırıq. Deməli, Novruz Əzimov avrokuboklarda iştirak edən məşqçilər arasında ən zəif bənddi.